นิทาน

• Views 205322

กาลครั้งหนึ่งมีมดตัวหนึ่งลงดื่มกินน้ำที่ริมธาร อนิจจาเจ้ามดลื่นไหลลงสู่ลำะารนั้น มันพยายามตะเกียกตะกายขึ้นจากลำะารนั้น แต่มันก็ไม่สามารถนำตนเองฝืนกระแสน้ำในลำธารนั้นได้ ทันใดนั้นเองเจ้านกพิราบตัวหนึ่งบินผ่านมา มันนึกสงสารจึงเด็ดใบไม้ลงไปให้มดเกาะ
เจ้ามดเกาะใบไม้และขึ้นฝั่งได้อย่างปลอดภัย เจ้ามดขอบคุณเจ้านกพิราบนั้น และบอกแก่เจ้านกพิราบว่า สักวันหนึ่งมันจะหาทางตอบแทนบุญคุณแก่เจ้านกพิราบ  หลายวันต่อมา มีนายพรานคนหนึ่งเห็นเจ้าพิราบเข้า จึงง้างคันศรหวังจะยิงนกพิราบไปเป็นอาหาร เจ้ามดน้อยเห็นเข้าจึงรีบวิ่งไปบนเท้านายพราน และกัดนายพรานสุดแรง
ลูกศรพลาดเจ้านกพิราบ เจ้านกพิราบรู้ตัวจึงบินหนีไป

คติจากนิทาน คนที่ไม่สำคัญอาจจะช่วยท่านได้ในยามที่จำเป็น